ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Ο όρος <<καπιταλισμός>>, παρά την κατάληξη της λέξης σε –ισμός, δεν υποδηλώνει κάποια ιδεολογία ή κάποιο θεωρητικό σύστημα. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 19^ο αιώνα από Γάλλους σοσιαλιστές όπως ο Προυντόν, ο Πιερ Λερού και ο Μπλανκί, οι οποίοι περιέγραφαν έτσι το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα της εποχής  τους, και που ήθελαν να αντικαταστήσουν, αργά ή γρήγορα, από τον <<σοσιαλισμό>>. Σημειώνουμε πως ούτε ο Έγελος αλλά ούτε και ο Μαρξ χρησιμοποίησαν ακριβώς αυτόν τον όρο: μιλούσαν για <<καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής>> και για <<αστική οικονομία>>δυο εκφράσεις που ήταν ταυτόσημες. Πολύ σύντομα, μέσα από τα γραπτά διαφόρων θεωρητικών, ο νεολογισμός απέκτησε αρνητικές συνδηλώσεις και συνδέθηκε με τις έννοιες της αδικίας και της εκμετάλλευσης, στο βαθμό που φιλελεύθεροι συγγραφείς πολλές φορές χρησιμοποίησαν αντί για τον όρο <<καπιταλισμός>> άλλες εκφράσεις που θεώρησαν πιο ουδέτερες, όπως <<οικονομία ελεύθερης επιχειρηματικότητας>> ή <<οικονομία της αγοράς>>.

ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ Πώς πρέπει να κρατούν το λόγο τους οι ηγεμόνες

Όλοι καταλαβαίνουν πόσο αξιέπαινο είναι να κρατάει το λόγο του ένας ηγεμόνας, να είναι τίμιος κι ειλικρινής και όχι κατεργάρης στις δοσοληψίες του. Μολοντούτο, η σύγχρονη ήταν εκείνοι που αθετούσαν το λόγο τους, που ήξεραν με την πονηριά τους να εξαπατούν τους ανθρώπους, κι οι οποίοι, στο τέλος, ξεπέρασαν όσους βασίζονταν στις τίμιες αρχές.

Μάθετε, λοιπόν, ότι υπάρχουν δυο είδη αγώνα: με το νόμο, η με τη θηρία. Μα επειδή ο πρώτος συχνά δεν επαρκεί, είναι ανάγκη να καταφεύγει κανείς το δεύτερο. Πρέπει λοιπόν να ξέρει ένας ηγεμόνας να χρησιμοποιεί σωστά το θηρίο και τον άνθρωπο. Αυτό δίδασκαν αλληγορικά οι αρχαίοι συγγραφείς, όταν έγραφαν ότι έστελναν τον Αχιλλέα και πολλούς άλλους στρατηλάτες στο Χείρωνα, τον Κένταυρο, για να τους αναθρέψει με το δικό του τρόπο.

Όλη αυτή η αλληγορία σημαίνει  - κάνοντας το δάσκαλο μισό θηρίο και μισό άνθρωπο – ότι ένας ηγεμόνας θα πρέπει να ξέρει να ενεργεί και με τη μία και με την άλλη φύση, κι ότι διαφορετικά δεν μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ για την αντιμετώπιση της φτώχειας και ανθρωπιστικής κρίσης

ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός του προγράμματος είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης μέσω της συνεργασίας των εθελοντικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στο χώρο της σίτισης, της στέγης,  της υγείας, της κοινωνικής γεωργίας και της εκπαίδευσης, με την σύμπραξη των ΟΤΑ α’ βαθμού και των ΝΠΔΔ.

Απώτερος σκοπός είναι η δημιουργία  κοινωνικού υποκειμένου για την προώθηση της κοινωνικής Οικονομίας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας για την πολλαπλασιαστικότητα των κοινωνικών ωφελημάτων .

Η ανάδειξη και η προστασία ορεινών περιοχών της χώρας με στόχο τον οικοτουρισμό και τον βιοτουρισμό.

ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ – από την θεωρία στην πράξη ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ

Η υπάρχουσα κατάσταση

Η πολιτική κατάρτισης όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 18 χρόνια έχει δημιουργήσει πολλαπλά αδιέξοδα.

Σημαντικοί κοινοτικοί πόροι εξανεμίζονται μέσω του λαβυρίνθου της νομιμοποιημένης διαφθοράς που διαστρέφει τις έννοιες και το νόημα της δια βίου μάθησης για να γίνουν οι πόροι λάφυρο της διαπλοκής οργανωμένων συμφερόντων απορρόφησης

·         Το ίδιο το μοντέλο που ακολουθήθηκε για την κατάρτιση είναι εξαρχής λάθος. Επειδή η εκπαίδευση στην Ελλάδα συνηθίζεται να παρέχεται σε σχολικές αίθουσες, με τον ίδιο τρόπο κρίθηκε ότι και η κατάρτιση θα γίνεται σε παρόμοιους χώρους. Έτσι δημιουργήθηκαν «σχολεία ενηλίκων», μακριά από χώρους εργασίας, δηλαδή οι εξειδικευμένοι φορείς όπως τα ΙΕΚ για την αρχική επαγγελματική κατάρτιση που ελέγχονται από το Υπ. Παιδείας και τα ΚΕΚ για την συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση που ελέγχονται από το Υπ. Εργασίας. Η αντιγραφή ενός κακέκτυπου σχολείου για ενήλικους επέφερε μηδαμινά αποτελέσματα. Υπάρχει επικάλυψη αρμοδιοτήτων και  απουσία στόχευσης.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ οκπ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΤΟΜΕΣ για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

  

Η σύνδεση της κοινωνικής οικονομίας με την ανάπτυξη θέσεων εργασίας και την καταπολέμηση της ανεργίας θεωρούμε ότι πρέπει να είναι το ζητούμενο και κριτήριο τα μετρήσιμα αποτελέσματα προς αυτό το σκοπό.

Οι διαθέσιμοι πόροι όμως μέχρι τώρα από τις προηγούμενες Κυβερνήσεις διατέθηκαν περισσότερο ως λάφυρο του πελατειακού κράτους και λιγότερο προς τους αντικειμενικούς σκοπούς διάθεσης των κοινοτικών πόρων.

 Τα προγράμματα stage δήθεν κοινωφελούς εργασίας, τα προγράμματα κατάρτισης, τα Βαουτσερ, και ειδικότερα τα προγράμματα κοινωνικής οικονομίας βρίθουν σκανδάλων πολύ περισσότερο από εκείνα που έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΩΣ ΘΕΣΜΟΙ ΣΥΛΛΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Η υλοποίηση του σχεδίου ΚΑΟ σε ότι αφορά τους κοινωνικούς σκοπούς  και τα μέσα που έχουν τεθεί απαιτεί όπως είναι προφανές συλλογική συγκρότηση σε δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο για να υπάρχει αφενός συλλογική έκφραση προς τους άλλους θεσμούς της πολιτείας αλλά και για να λειτουργήσει ως συλλογικός νους της κοινωνικής οικονομίας.

Αυτή η δευτεροβάθμια συγκρότηση μπορεί να γίνει μέσα από τους Περιφερειακούς Θεσμούς κοινωνικής οικονομίας που από ενώσεις –συμπράξεις θα προκύψουν μέσα από συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες.

Μέχρι σήμερα ο χώρος αυτός είναι κατακερματισμένος εξ αιτίας και του γεγονότος ότι οι πόροι κατευθύνονται μέσα από τις προσκλήσεις των υπουργείων σε ευκαιριακές συμπράξεις και όχι ενώσεις θεσμικού χαρακτήρα.

Κοινωνικό επιχειρείν Αττικής

Κοινωνικό επιχειρείν Αττικής

«Α.Σ-Κ.Ε.ΑΤ»

Το «Κοινωνικό επιχειρείν Αττικής» και σε συντομία «Α.Σ-Κ.Ε.ΑΤ» είναι Αναπτυξιακή Σύμπραξη σύμφωνα με τον νόμο 4019-11 για την Κοινωνική Οικονομία, που συστάθηκε από οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών, οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συνδικαλιστικούς φορείς με σκοπό να λάβει μέρος στην πρόσκληση για τις περιφερειακές δομές κοινωνικής οικονομίας.