Άρθρο 2
Πως ορίζονται
ως «Κοινωνική Αλλυλέγγυα Οικονομία», ως «Συλλογική Ωφέλεια», ως «Κοινωνική
Ωφέλεια», ως «Κοινωνική Καινοτομία», ως «Βιώσιμη Ανάπτυξη», ως «Κοινωνικές
υπηρεσίες γενικού συμφέροντος», ως «Κοινωνική Ένταξη», ως «Ευάλωτες», ως
«Κοινωνικός Αντίκτυπος», ως «Εργαλείο Μέτρησης Κοινωνικού Αντικτύπου».
Για
την εφαρμογή του παρόντος νόμου ισχύουν ακόλουθοι ορισμοί:
1.
Ως «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία» ορίζεται το σύνολο των οικονομικών
δραστηριοτήτων που στηρίζονται σε μία εναλλακτική μορφή οργάνωσης των σχέσεων
παραγωγής, διανομής, κατανάλωσης και επανεπένδυσης, βασισμένη στις αρχές της
δημοκρατίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας, καθώς και του
σεβασμού στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
2.
Ως «συλλογική ωφέλεια» ορίζεται η από κοινού εξυπηρέτηση των αναγκών των μελών
του Φορέα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, μέσα από τη διαμόρφωση
ισότιμων σχέσεων παραγωγής, τη δημιουργία θέσεων σταθερής και αξιοπρεπούς
εργασίας, τη συμφιλίωση προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.
3.
Ως «κοινωνική ωφέλεια» ορίζεται η εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών τοπικού ή
ευρύτερου χαρακτήρα με την αξιοποίηση της κοινωνικής καινοτομίας, μέσα από
δραστηριότητες
«βιώσιμης ανάπτυξης» ή παροχής «κοινωνικών υπηρεσιών γενικού συμφέροντος» ή
κοινωνικής ένταξης.
4.
Ως «κοινωνική καινοτομία» ορίζεται η παραγωγή προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών,
οι οποίες αποσκοπούν στην ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών, τη συμφιλίωση
παραγωγής και κατανάλωσης, την εναρμόνιση προσφοράς και ζήτησης και τη
διαμόρφωση νέου τύπου
κοινωνικών
σχέσεων βασιζομένων στη συλλογικότητα και στην ισοτιμία και όχι στον
ανταγωνισμό.
5.
Ως «βιώσιμη ανάπτυξη» ορίζονται οι οικονομικές δραστηριότητες, εμπορικές ή
ανταλλακτικές, που προωθούν την αειφορία του περιβάλλοντος, την κοινωνική και
οικονομική ισότητα, καθώς και την ισότητα των φύλων, προστατεύουν και
αναπτύσσουν τα κοινά αγαθά και προωθούν τη διαγενεακή και πολυπολιτισμική
συμφιλίωση, δίνοντας έμφαση στις ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών.
Ενδεικτικά, η βιώσιμη ανάπτυξη περιλαμβάνει τις εξής δραστηριότητες:
α.
Την προστασία και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και στις
βιοποικιλότητας.
Β.
Την αειφόρο γεωργία και κτηνοτροφία, η οποία δίνει έμφαση στη διατήρηση και
διάδοση απειλούμενων τοπικών παραδοσιακών ποικιλιών ή «φυλών» και στην αποτροπή
διείσδυσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.
Γ.
Την τοπικά και περιφερειακά υποστηριζόμενη γεωργία ή κτηνοτροφία, που συμβάλλει
στην ανάπτυξη απευθείας εμπορικών σχέσεων μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών και
ενισχύει την προσβασιμότητα σε είδη πρώτης ανάγκης, ιδίως των ασθενέστερων οικονομικά
ομάδων του πληθυσμού, μέσα από την απευθείας διάθεσή στις.
Δ.
Το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο. Ως δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο ορίζεται η
βασισμένη στο διάλογο, τη διαφάνεια και τον αλληλοσεβασμό εμπορική σύμπραξη,
που επιδιώκει μεγαλύτερη ισοτιμία στο διεθνές και εγχώριο εμπόριο. Συνεισφέρει
στη βιώσιμη ανάπτυξη, προσφέροντας καλύτερους όρους εμπορίας των προϊόντων και
διασφαλίζοντας τα δικαιώματα των περιθωριοποιημένων παραγωγών και εργαζομένων.
Ε.
Την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σε μικρή κλίμακα και την ανάπτυξη
τεχνολογίας που μειώνει την κατανάλωση ενέργειας.
Στ.
Τη μείωση στις παραγωγής αποβλήτων και απορριμμάτων σε τοπικό επίπεδο, με
συμμετοχή των πολιτών, μέσα από την επαναχρησιμοποίηση, αξιοποίηση, ανακύκλωση
των αποβλήτων ή μέσα από τον επανασχεδιασμό του τρόπου παραγωγής και διανομής
των προϊόντων.
Ζ.
Την κατασκευή και συντήρηση υποδομών και ενέργειας σε δημοκρατική συνεργασία με
στις τοπικές κοινωνίες.
Η.
Την ανάπτυξη δεξιοτήτων και μεταφορά τεχνογνωσίας.
Θ.
Τον εναλλακτικό, θεματικό και ήπιο τουρισμό.
Ι.
Το σχεδιασμό και τη διάθεση καινοτόμων και ελεύθερων ψηφιακών προϊόντων και
υπηρεσιών ή κάθε μορφή τεχνολογίας που προωθεί την ομότιμη και βασισμένη στα
κοινά παραγωγή.
Ια.
Την παραγωγή, τη μεταποίηση, την προώθηση ή τη διατήρηση στις παραγωγικής ή
πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε τόπου.
Ιβ.
Την παραγωγή και προώθηση στις ανεξάρτητης πολιτισμικής δημιουργίας.
Ιγ.
Την περιβαλλοντική αναβάθμιση των οικισμών και του κτιριακού αποθέματος.
Ιδ.
Τη διαχείριση ακίνητης περιουσίας με κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια.
6.
Ως «Κοινωνικές υπηρεσίες γενικού συμφέροντος» ορίζονται οι υπηρεσίες που είναι
προσβάσιμες σε όλους, προάγουν την ποιότητα ζωής και παρέχουν κοινωνική
προστασία σε ομάδες στις ηλικιωμένοι, βρέφη, παιδιά, άτομα με αναπηρία και
χρόνιες παθήσεις και περιλαμβάνουν την εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνική
στέγαση, την κοινωνική σίτιση, την παιδική φροντίδα, τη μακροχρόνια φροντίδα
και στις υπηρεσίες κοινωνικής αρωγής,
χωρίς,
ωστόσο, να υποκαθιστούν στις γενικές υποχρεώσεις του κράτους στην άσκηση στις
κοινωνικής πολιτικής.
7.
Ως «κοινωνική ένταξη» ορίζεται η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ισότιμη
συμμετοχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή ατόμων που ανήκουν στις ευάλωτες
και στις ειδικές ομάδες.
8.
Ως «ευάλωτες» ορίζονται οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού που η ένταξή στις στην
κοινωνική και οικονομική ζωή εμποδίζεται από σωματικά και ψυχικά αίτια ή λόγω
παραβατικής συμπεριφοράς. Σε αυτές ανήκουν:
α)
τα άτομα με αναπηρία οποιασδήποτε μορφής (σωματική, ψυχική, νοητική,
αισθητηριακή),
β)
τα άτομα με προβλήματα εξάρτησης από ουσίες ή τα απεξαρτημένα άτομα,
γ)
οι ανήλικοι με παραβατική συμπεριφορά, οι φυλακισμένοι/ες και
αποφυλακισμένοι/ες.
Ως
«ειδικές» ορίζονται οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού οι οποίες βρίσκονται σε
μειονεκτική θέση ως στις την ομαλή ένταξή στις στην αγορά εργασίας, από
οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά αίτια. Σε αυτές ανήκουν:
α)
τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας,
β)
τα θύματα παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων,
γ)
οι άστεγοι,
δ)
τα άτομα που διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας,
ε)
οι οικονομικοί μετανάστες,
στ)
οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο, για όσο εκκρεμεί η εξέταση του αιτήματος
χορήγησης ασύλου,
ζ)
οι αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών,
η)
τα άτομα με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες,
θ)
οι μακροχρόνια άνεργοι έως είκοσι πέντε ετών και άνω των πενήντα ετών.
9.
Ως «κοινωνικός αντίκτυπος» ορίζεται η παραγόμενη συλλογική και κοινωνική
ωφέλεια που κομίζει η δραστηριότητα του Φορέα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας
Οικονομίας, στις ορίζεται στο άρθρο 3, σε οικονομικό, περιβαλλοντικό και
κοινωνικό επίπεδο στις τοπικές κοινωνίες.
10.
Ως «Εργαλείο Μέτρησης Κοινωνικού Αντικτύπου» ορίζεται το μοντέλο παρακολούθησης
του κοινωνικού αντικτύπου, που ο κάθε φορέας δύναται να συμπληρώνει με σκοπό τη
βελτίωση των διαδικασιών λειτουργίας του και την ενδυνάμωση των δραστηριοτήτων
του. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής
Αλληλεγγύης καθορίζονται τα τεχνικά ζητήματα και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του.
Διευκρινιστικές ερωτήσεις για
τον νόμο αλλά και θέματα Κοινωνικής Οικονομίας και κοινωνικών επιχειρήσεων. Οι
ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο ΙΝΜΕΚΟ (Ινστιτούτο Μελετών
Κοινωνικής Οικονομίας)
ΙΝΜΕΚΟ
Τηλ.
Επικοινωνίας 2108813761
Ολόκληρος ο νόμος εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου