Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

για ουσιαστική πολιτική στήριξη στους φορείς κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας.


v ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
v  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
v  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
v  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΕΝΩΣΗ ΣΥΜΠΡΑΞΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (ΠΕΣΚΟ)
v   ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
v  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ Κοιν.Σ.Επ. Αττικής
v  Δυναμική ένωση Φορέων Κ.ΑΛ.Ο.

Προς: Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης -
ΘΕΜΑ: οι προτάσεις  μας προς τους πολιτικούς υπεύθυνους του υπουργείου (Υπουργό, υφυπουργό, ειδικό  γραμματέα κ.αλ.ο.)  για ουσιαστική πολιτική  στήριξη   στους φορείς κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας.
Κύρια Υπουργέ
Έχουμε επισημάνει πρόσφατα με επιστολές μας προς το Υπουργείο σας, το έλλειμμα το οποίο  υπάρχει στη δημόσια διαβούλευση και στις πολιτικές στήριξης  προς τους φορείς  της κοινωνικής Αλληλέγγυας οικονομίας, καθώς και τον αποκλεισμό του μεγαλύτερου μέρους αυτών  των φορέων από τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της Πολιτικής Κ.ΑΛ.Ο.

Έχουμε επίσης, την εκτίμηση ότι η πρόσφατη  προβολή της έκθεσης ΚΑΛΟ και εν γένει πολιτική του Υπουργείου Εργασίας, παρουσιάζει μια μαγική εικόνα η οποία πόρρω απέχει  από την πραγματικότητα.  Παρουσιάζει μια μινιατούρα πολιτικής ως κολοσσιαίο έργο, σαν να μπορούσε κάποιος με ένα πίνακα ζωγραφικής να κτίσει μια Πόλη.  Μια περιορισμένη έκθεση που μοιάζει περισσότερο με έκθεση χειροτεχνίας και οικοτεχνίας και όχι ως τεράστιο   οικονομικό γεγονός. Αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που οι κοινοτικοί  πόροι τους οποίους  οφείλει να διαθέσει η Κυβέρνηση, σύμφωνα με τις κοινοτικές οδηγίες στο πεδίο, πηγαίνουν για άλλες πάγιες και διαρκείς ανάγκες του κράτους. Ο ισχυρισμός μας αυτός τεκμηριώνεται αν λάβουμε υπόψη τα παρακάτω στοιχεία και   δεδομένα:
Ø  Το Υπουργείο προβάλλει ως κάτι σημαντικό  τις  επενδύσεις που πρόκειται να γίνουν στο χώρο ενώ γνωρίζουμε ότι αφορούν  μόλις το 1/1000 των πόρων από το ΕΣΠΑ και το πακέτο Γιούγκερ των 35 δις. Πρόκειται ουσιαστικά για  ενισχύσεις μόλις 35 εκατ.  και 80 εκατ. για  τις Περιφέρειες.
Ø  Παράλληλα, όπως προκύπτει από τις κοινοτικές οδηγίες, οι πόροι που έχουν δεσμευτεί για την κοινωνική Οικονομία χρησιμοποιούνται για να καλυφθούν άλλες πάγιες και διαρκείς ανάγκες του κράτους.
Ø  Αποκρύπτεται το γεγονός ότι, ο σχεδιασμός περιορίζει τους δικαιούχους σε ένα πολύ μικρό κομμάτι του χώρου που παράγει προϊόντα και υπηρεσίες, ότι  απευθύνεται μόνο  στις ΚΟΙΝΣΕΠ και ΚΟΙΣΠΕ ,αποκλείοντας επί της ουσίας τους αγροτικούς, αστικούς, καταναλωτικούς Συνεταιρισμούς και μη κερδοσκοπικά ιδρύματα.
Ø  Αγνοεί δηλαδή, το κομμάτι εκείνο των κοινωνικών επιχειρήσεων που διαμορφώνει τους μετρήσιμους δείκτες της κοινωνικής οικονομίας στο ΑΕΠ, (έστω αυτό το πενιχρό 1,8 % που υπάρχει στην Ελλάδα) προβάλλοντας κάτι  που δεν είναι ανιχνεύσιμο σήμερα στην  Οικονομία.
Ø  Αρνείται την διαβούλευση με τα δίκτυα, τις  Ενώσεις και ομοσπονδίες του χώρου, ενώ ταυτόχρονα  επιλέγει αυθαίρετα συνομιλητές μεμονομένους φορείς με τους οποίους αναπτύσσει πολιτικές και οικονομικές «Πελατειακές σχέσεις»
Ø  Δημιούργησε ένα Μητρώο Κοινωνικής Αλληλέγγυας οικονομίας που μέχρι στιγμής δεν έχει ωφελήσει σε τίποτε πρακτικά τις κοινωνικές επιχειρήσεις αντιθέτως, τις ταλαιπωρεί γραφειοκρατικά με περιττές διαδικασίες απορροφώντας πόρους οι οποίοι στερούνται ταυτόχρονα από το παραγωγικό  πεδίο.
Ø  Είναι φανερό ότι η πρόσκληση για «Κέντρα Στήριξης» Κοινωνικής Αλληλέγγυας οικονομίας εξαιτίας της  περιοριστικής  λογικής με την οποία συντάχθηκε  στο μεγαλύτερο μέρος έχει  καταστεί άγονη.
Ø  Η «προδημοσίευση» της δεύτερης πρόσκλησης που ενδιαφέρει  τους φορείς ΚΑΛΟ, αναμενόμενη την προεκλογική περίοδο κινδυνεύει να έχει την τύχη εκείνης που προκήρυξε η προηγούμενη Κυβέρνηση πριν 4 χρόνια που ακυρώθηκε.
Κατόπιν τούτων των δεδομένων, Θεωρούμε ότι η οικονομική στήριξη που προβάλλεται είναι εντελώς επιφανειακή και ζητάμε αναθεώρηση στα ελάχιστα δυνατά σημεία καθώς, η προγραμματική περίοδος στο μεγαλύτερο μέρος τείνει να  εξαντληθεί χωρίς χειροπιαστά αποτελέσματα.
ΖΗΤΑΜΕ
Ι. Ανοικτή Δημόσια διαβούλευση: με όλους τους φορείς που εν δυνάμει ανήκουν στο χώρο.
2.  Την  ενίσχυση με εργαζόμενους των  φορέων  Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας ώστε να ενισχυθούν άμεσα με το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας με ένα τουλάχιστον εργαζόμενο από το Υπουργείο Εργασίας.
3.   Την στήριξη για ένα Ανοικτό Αναπτυξιακό Συνέδριο  όλων των φορέων ΚΑΛΟ με γνήσια εκπροσώπηση και χωρίς αποκλεισμούς
 ΑΝΟΙΚΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
 Έχοντας υπόψη:
1,1. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται στα πλαίσια μιας σύμπραξης ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις εθνικές και περιφερειακές αρχές. Αυτή η σύμπραξη περιλαμβάνε πολλούς άλλους εταίρους, όπως ΜΚΟ και οργανώσεις εργαζομένων, που συμμετέχουν στο σχεδιασμό της στρατηγικής του ΕΚΤ και την παρακολούθηση της υλοποίησής του. Η συνεταιριστική εργασία είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι οι δαπάνες είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικές και αποδοτικές, και ότι ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σχετικής περιφέρειας ή κοινότητας. http://ec.europa.eu/esf/main.jsp?catId=525&langId=el

1.2. Το νομικό πλαίσιο  N. 4314/2014 (ΦΕΚ 265/Α/23-12-2014) α) Για τη διαχείριση, τον έλεγχο και την εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2014−2020, β) Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2012/17 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2012 (ΕΕ L156 /16-6-2012) στο ελληνικό δίκαιο, τροποποίηση του ν.3419/2005 (Α 297) και άλλες διατάξεις. https://www.espa.gr/elibrary/N4314_2014_FEKA265.pdf
1.3. Η υποχρέωση ανάρτησης όλων των πράξεων των κυβερνητικών και διοικητικών οργάνων στο Διαδίκτυο. Ο Πολίτης μπορεί να έχει πρόσβαση, από ένα σημείο, στο σύνολο των νόμων και αποφάσεων που εκδίδουν τα κυβερνητικά όργανα, οι φορείς του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι Ανεξάρτητες Αρχές καθώς και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού, μέσω του προγράμματος «Δι@ύγεια», το οποίο συντονίζει το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Δεδομένου ότι: στους δικαιούχους του ΕΚΤ συμπεριλαμβάνονται εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, ιδρύματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και ο τομέας εθελοντισμού, καθώς και κοινωνικοί εταίροι, π.χ. συνδικάτα και συμβούλια εργασίας, κλαδικοί και επαγγελματικοί σύνδεσμοι και επιμέρους εταιρίες.
Ζητάμε να εφαρμοστούν οι κοινοτικές οδηγίες και το σχετικό νομικό πλαίσιο σε σχέση με τις πολιτικές Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας στην Ελλάδα και να τηρηθούν οι διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης με τους φορείς που ανήκουν στο τρίτο τομέα.
 2. ΕΝΙΣΧΥΣΗ στους φορείς της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας ΜΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ που μπορούν να προσληφθούν άμεσα με το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας,  ένα τουλάχιστον εργαζόμενος για κάθε φορέα.
Δεδομένου ότι, κάθε χρόνο έχουμε 100.000 περίπου επιδοτούμενες θέσεις εργασίας από προγράμματα και πόρους του ΕΣΠΑ μέσω ΟΑΕΔ που κατευθύνονται στο δημόσιο και τους Δήμους για προσωρινά απασχολούμενους  στη γραφειοκρατία χωρίς κανένα παραγωγικό αντίκρισμα άρα υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι και ως εκ τούτου προτείνουμε ένα μικρό μέρος να πηγαίνει ως ενίσχυση  στις κοινωνικές επιχειρήσεις.
Να διατεθούν δηλαδή μέρος των  επιδοτήσεων  όχι μόνο προς το κράτος όπως γίνεται μέχρι τώρα έναντι πρόσκαιρων προσλήψεων προς εξυπηρέτηση του πελατειακού πολιτικού συστήματος αλλά, μέρος αυτών των κονδυλίων να πάνε σε κοινωνικές επιχειρήσεις που θα διαμορφώσουν σχέδια δράσεις με τους Δήμους για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.
Μ΄αυτό τον τρόπο όχι μόνο  οι κοινωνικές επιχειρήσεις αλλά και οι Δήμοι θα έχουν ουσιαστικό παραγωγικό όφελος καθοριστικό ρόλο στο σχεδιασμό δράσεων και ταυτόχρονα θα υπάρχει λογοδοσία προς το παραγωγικό αποτέλεσμα.
Επειδή, μάλιστα στην απασχόληση αυτή δεν υπάρχει καμία δομή στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών και όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για επιδοτήσεις που προέρχονται από το ΕΣΠΑ, καλλιεργείται η νοοτροπία και η κουλτούρα  ότι αυτά χρήματα δίνονται χωρίς την λογοδοσία κάποιας απόδοσης.
Έτσι, έχουμε τα γνωστά φαινόμενα πολλοί ωφελούμενοι να μη πηγαίνουν στην δουλειά τους η να μη τηρούν το ωράριο με αποτέλεσμα,  στο τέλος να έχουμε φαινόμενα κάποιοι να πληρώνονται χωρίς να αποδίδουν συγκεκριμένο έργο. Από αυτές τις επιδοτούμενες θέσεις εργασίας  έστω εάν το 1% να διατεθεί στις Κοινωνικές επιχειρήσεις θα έχουμε πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα
Εξάλλου,  οι πόροι αυτοί θα κατευθυνόταν προς  την πραγματική οικονομία που είναι ο προορισμός τους. Ταυτόχρονα θα υπήρχε μια εναλλακτική πρακτική της Κοινωνικής οικονομίας συμβατή με   την απασχόληση στη κοινωνική οικονομία που τώρα παρακάμπτεται από  το Ελληνικό Κράτος και Κυβερνήσεις.
Ζητάμε λοιπόν μέρος από αυτούς τους πόρους που δικαιωματικά ανήκουν στο χώρο της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας και καταχρηστικά απορροφά ολοσχερώς το κράτος για το δημόσιο να διατεθούν για παραγωγικό  και κοινωνικό όφελος.
  ΣΤΗΡΙΞΗ ΕΝΟΣ  ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ  που θα οργανώσουν και θα συμμετάσχουν στις εργασίες του όλοι ανεξαρτήτως οι φορείς της  Αλληλέγγυας Κοινωνικής Οικονομίας.
Με βάση την παγκόσμια παραδοχή ότι, ο τρίτος τομέας της οικονομίας που αναγνωρίζεται σήμερα και ως κοινωνική οικονομία, δεν είναι δυνατόν να περιοριστεί στην οικοτεχνία χειροτεχνία και κάποιες βοηθητικές υπηρεσίες αλλά οφείλει να  επεκταθεί σε όλο το φάσμα παραγωγικών δραστηριοτήτων και υπηρεσιών.  Αυτό σημαίνει ότι το συλλογικό υποκείμενο της κοινωνικής  επιχειρηματικότητας, θα πρέπει να  είναι ανάλογο με ένα ευρύ φάσμα από  κοινωνικές  ομάδες και κοινότητες που εμπλέκεται έμμεσα ή άμεσα σε αυτές τις διαδικασίες. Δεν μπορεί να υπάρχουν περιορισμοί, διαχωρισμοί και αποκλεισμοί. Γιατί Κοινωνική οικονομία δεν είναι το «δέντρο» μιας κοινωνικής επιχείρησης αλλά το «δάσος», που αντιπροσωπεύει ένα ολόκληρο «οικοσύστημα» παραγωγικότητας και ανταλλαγών. Υπό αυτή την έννοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως νέος κοινωνικός εταίρος κάτι που προβλέπεται από τις κοινοτικές οδηγίες. Το κοινωνικό υποκείμενο, οι κοινότητες και τα κοινωνικά δίκτυα που συγκροτούν κοινωνικό κεφάλαιο και επενδύουν  στη κοινωνική επιχειρηματικότητα. Δεν γίνεται να αγνοούνται στη διαμόρφωση της πολιτικής που αφορά το χώρο. Όπως δεν γίνεται να απουσιάζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση από το δημοκρατικό προγραμματισμό της Τοπικής Ανάπτυξης. Ειδικότερα η   τοπική Αυτοδιοικηση παίζει σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση ανενεργών υλικών πόρων και του κοινωνικού κεφαλαίου. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της κοινωνικής επιχειρηματικότητας μπορεί να επεκτείνει τις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες της μέσω της κοινωνικής οικονομίας σε μια εποχή που στενεύουν οι παροχές από το κράτος. Μπορεί μα μειώσει τον μεγάλο κύκλο τριβής και αγκυλώσεων στους πόρους που ξεκινά από τους αυξημένους φόρους των πολιτών από το κράτος για καταλήξουν μετά από μια μεγάλη γραφειοκρατική διαδρομή στους πολίτες με τη μορφή κοινωνικών παροχών.
Η κοινωνικές επιχειρήσεις για παράδειγμα για τη φροντίδα σε  παιδιά και υπερήλικες  μειώνουν το κόστος και πολλαπλασιάζουν τις παροχές σε τοπικό επίπεδο και η Τ.Α έχει κάθε αντικειμενικό λόγο να τις προωθήσει όπως σε δεκάδες άλλες ανάλογε περιπτώσεις.
Μπορεί να ενισχύσει πρωτοβουλίες
Για την προώθηση στους  ενεργειακούς συνεταιρισμούς για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έναντι των ρυπογόνων  πηγών ενέργειας. 
Για την δημιουργία καταναλωτικών  συνεταιρισμών στα αστικά κέντρα χρειάζεται κινητοποίηση και οργανωτική τεχνογνωσία από τους περιφερειακούς μηχανισμούς στήριξης της κοινωνικής οικονομίας.
Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να ενισχυθεί το εισόδημα του καταναλωτή, όχι με αυξήσεις μισθών και συντάξεων που σε αυτή τη περίοδο είναι αδύνατο να υπάρξουν , αλλά με μείωση των τιμών για τον καταναλωτή.

Για τα επιχειρηματικά δίκτυα και τον συνεργατισμό, έναντι της φθίνουσας μισθωτής εργασίας.
Για την δημιουργία καταναλωτικών  συνεταιρισμών στα αστικά κέντρα χρειάζεται κινητοποίηση και οργανωτική τεχνογνωσία από τους περιφερειακούς μηχανισμούς στήριξης της κοινωνικής οικονομίας.
Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να ενισχυθεί το εισόδημα του καταναλωτή, όχι με αυξήσεις μισθών και συντάξεων που σε αυτή τη περίοδο είναι αδύνατο να υπάρξουν , αλλά με μείωση των τιμών για τον καταναλωτή.

Για την Κοινωνικοποιημένη ψυχαγωγία έναντι του μοντέλου της μαζικής καταναλωτικής κουλτούρας.
Για την  συμμετοχική οικονομία, με  την συμμετοχή του πολίτη στο πολιτισμό έναντι, της συγκεντρωτικής και μηχανιστικής οργάνωσης της κοινωνίας.
Τέλος  χωρίς την  κινητοποίηση και την συμμετοχή των καταναλωτικών οργανώσεων και  οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών, θα δυσκολευτούν πολύ και οι πρωτοβουλίες των παραγωγικών και κοινωνικών συνεταιρισμών.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η πραγματική ώθηση στην Κοινωνική οικονομία μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από τις διαδικασίες ΕΝΟΣ  ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΑΝΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ  της  Αλληλέγγυας Κοινωνικής Οικονομίας.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου