1. Το άρθρο 3 παρ.
1 ονομάζει φορείς κοινωνικής οικονομίας και «οποιαδήποτε άλλη νομική
προσωπικότητα».
Το άρθρο
αυτό εισάγει στο χώρο της κοινωνική οικονομίας εμμέσως πλην σαφώς, επιχειρήσεις
του κράτους και της αγοράς. Αποτέλεσμα είναι η πρόσβαση στο Ταμείο Κοινωνικής
Οικονομίας όλων των μορφών επιχειρήσεων της αγοράς και του κράτους. Οι
προϋποθέσεις που θέτει το ίδιο νομοσχέδιο για να χαρακτηριστεί μια τέτοια
κρατική/ιδιωτική επιχείρηση ως κοινωνική, είναι προσχηματικές, γιατί το
μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων αυτών μπορούν να επικαλεστούν όλα τα
«κοσμητικά επίθετα του κοινωνικού» όπως κοινωνική ωφέλεια, κοινωνική
ευαισθησία, κοινωνικό αντίκτυπο κλπ. με την έννοια «στην Ελλάδα είσαι ό,τι
δηλώσεις».