Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΟΦΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΥ Του Σύρου Κοσκοβόλη

Η Ελλάδα υποφέρει από υπερτροφικό ….και  αντιπαραγωγικό κρατικό τομέα, ενώ, παράλληλα, διαθέτει ανεπαρκείς και, συχνά, κακής ποιότητας υπηρεσίες σε αυτό που αποτελεί τον δημόσιο χώρο.

Το κράτος υπάρχει για να εκπληρώσει ορισμένες βασικές υποχρεώσεις, όπως αυτές περιγράφονται στα Συντάγματα ,για την ύπαρξη και την ευημερία μιας χώρας. Ο τρόπος με τον οποίο τις εκπληρώνει, όμως, δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωτικά με κρατικά μέσα και λειτουργούς. Αν οι υπηρεσίες αυτές μπορεί να προσφέρονται με μεγαλύτερη επάρκεια από μη κρατικούς φορείς (π.χ. φορείς της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας ), μπορεί να αναθέσει σε αυτούς το έργο.

Ο δημόσιος χώρος, αντίθετα, είναι κάτι πολύ ευρύτερο. Τα δημόσια αγαθά είναι αυτά που η κοινωνία αξιολογεί ως σημαντικά, όπως ο πολιτισμός, η παιδεία, η ασφάλεια της υγείας και της περιουσίας η καθαριότητα των πόλεων, η προστασία του περιβάλλοντος και όσα αφορούν τη βιωσιμότητα και πρόοδο μιας κοινωνίας.
Ο δημόσιος χώρος, με άλλα λόγια, αφορά και ενδιαφέρει όλους τους πολίτες και το κράτος οφείλει να διαφυλάξει και όχι να εμποδίζει τον πολίτη να συμμετάσχει στην προσπάθεια διατήρησης και βελτίωσής του.

Προοδευτική  πολιτική είναι:

ü      η μετατροπή του κρατικού σε κοινωνικό,

ü      η κοινωνικοποίησή του, ώστε να είναι κοινό αγαθό, κτήμα όλων,

ü      η υπαγωγή τόσο του κρατικού όσο και του ιδιωτικού σε μια πολιτική που υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

ü      Η τόνωση του πλουραλιστικού χαρακτήρα της σύγχρονης δημοκρατίας, τόσο γενικά, μέσω της πολλαπλής ενθάρρυνσης της αυτόνομης θεσμικής οργάνωσης της κοινωνίας των πολιτών
– ως ισχυρής ενδιάμεσης βαθμίδας μεταξύ του κράτους και της κοινωνίας των ιδιωτικών συμφερόντων και ως προνομιακού πεδίου των δικαιωμάτων, των κινημάτων και των κοινωνικών αντιστάσεων – 

ü       η κατοχύρωση ενός ουσιαστικού ρόλου για την  κοινωνική             οικονομία                                                                        και

ü      ευνοϊκού περιβάλλοντος  για την ανάπτυξη της            κοινωνικής επιχειρηματικότητας.