Αναδημοσίευση από την Social Activism Αθηνών
Σειρά : Κοινωνικός Ακτιβισμός, Βασίλης Τακτικός
Το σχέδιο “Καλλικράτης” είναι μεγάλη ευκαιρία να συνδεθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση με ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο το οποίο να βασίζεται στην ανάπτυξη της κοινωνικής και πράσινης οικονομίας.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα να βρίσκεται πιο κοντά στο πολίτη σε σχέση με το κράτος και με αυτήν της έννοια να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις κοινωνικής επιχειρηματικότητας σε τοπικό επίπεδο σε αναδυόμενους τομείς της πράσινης και κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Έχει το πλεονέκτημα να συνθέσει το τοπικό κοινωνικό κεφάλαιο οριζόντιας συνεργασίας με τις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών.
Παράλληλα γίνεται μια σημαντική τομή στην διοίκηση για να συνδεθούν οι στόχοι της Κοινωνικής Οικονομίας που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερο με τις τοπικές κοινωνίες και να υπερπηδηθούν γραφειοκρατικά εμπόδια, της κακοδιαχείρισης που ισχύει σε μεγάλο βαθμό σήμερα στην διαχείριση κοινοτικών προγραμμάτων.
Το σχέδιο “Καλλικράτης” μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό τον βασικό στόχο καθώς από την μια μεριά περιορίζει τον κατακερματισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και από την άλλη είναι σε θέση να συμβάλει ουσιαστικά στην αποκέντρωση της κρατικής γραφειοκρατίας, με την συγκρότηση νέων Δήμων με διαχειριστική επάρκεια αναπτυξιακού προσανατολισμού.
Θα πρέπει να δούμε ότι το επίμαχο σημείο της κριτικής που δέχεται το σχέδιο “Καλλικράτης” είναι ότι δεν υπάρχουν πρόσθετοι πόροι σε αντίθεση με το πρόγραμμα “Καποδίστριας” και αυτός είναι ο λόγος αντιδράσεων. Πρόκειται όμως για δύο ξεχωριστές φάσεις της Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με διαφορετικούς ποιοτικούς στόχους.
Τότε, πριν 12 χρόνια έπρεπε να δημιουργηθούν πρόσθετοι Δήμοι πέραν από τους αστικούς Δήμους και αυτό απαιτούσε πρόσθετες υλικές υποδομές σε κτίρια και πρόσθετο προσωπικό. Σήμερα έχουμε μια ποσοτική μεταβολή.
Τώρα, όχι μόνον δεν υπάρχουν πρόσθετες ανάγκες υλικών υποδομών και προσωπικού αλλά μειωμένες ανάγκες για αντίστοιχες δαπάνες. Αλλά και για πάγιες λειτουργικές ανάγκες, εφόσον το σχέδιο περιορίζει τόσο το υπαλληλικό προσωπικό όσο και το αμειβόμενο πολιτικό προσωπικό, εξοικονομώντας πόρους για δράσεις με κοινωνικό όφελος.
Από την άλλη μεριά οι Δήμοι πλέον αποκτούν ένα αξιόπιστο μέγεθος για να αναλάβουν αναπτυξιακό ρόλο καθώς και οι δημοτικές επιχειρήσεις περιορίζονται σε αριθμό αλλά αυξάνοντας σε μέγεθος τις ικανότητες τους για να μπορούν να υλοποιήσουν προγράμματα με διαχειριστική επάρκεια και έλεγχο.
Αυτή η ποιοτική διαφοροποίηση των Δήμων η οποία επιτυγχάνεται με την διοικητική μπορεί να φέρει ριζικές αλλαγές στις παρεχόμενες υπηρεσίες στο πολίτη αλλά και τον αναπτυξιακό ρόλο, που μπορεί να διαδραματίσει η Τ.Α. στην διαχείριση προγραμμάτων κοινωνικής μέριμνας που τώρα διαχειρίζεται το κράτος.
Συγκεκριμένα η Τ.Α. από το σχέδιο «Καλλικράτης» μπορεί να διεκδικήσει σημαντικότερο ρόλο για την διαχείριση προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και του ΕΣΠΑ.
Το ζητούμενο σε αυτή την συγκυρία δεν μπορεί να είναι η αύξηση των δαπανών από το κράτος αλλά η καλύτερη και αποδοτικότερη διαχείριση των διαθέσιμων πόρων όπως και η μεταφορά πόρων από το κράτος και την ΕΕ διάμεσω υφιστάμενων προγραμμάτων.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν πόροι που κατασπαταλήθηκαν από την γραφειοκρατεία αλλά και από τον πολυκατακερματισμό της Τοπικής Αυτοδιοικήσης.
Αύξηση της ικανότητας λοιπόν για να αξιοποιηθούν με ευρηματικότητας και κοινωνική επιχειρηματικότητα οι πόροι.
Αυτό που δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακόμη από την πλευρά των πολλών αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοικήσης είναι ότι αντί να διεκδικούν πρόσθετους πόρους απευθείας από το κράτος, σε μια εποχή κρίσης δημοσιονομικής στενότητας θα έπρεπε να διεκδικούν πόρους από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το Ταμειο Συνοχής, επυτιχγανοντας καλύτερα αποτελέσματα.
Εδώ όμως χρειάζεται καινοτομική προσέγγισης για να διεκδικήσουν πόρους σε αυτό το πεδίο μέσα από «συμπράξεις» για την κοινωνική οικονομία και το περιβάλλον. Οι οποίες μπορούν να εξασφαλίσουν και το απαραίτητο κοινωνικό κεφάλαιο και την συμμετοχή των πολιτών.
Συμπράξεις για το αστικό και οικιστικό περιβάλλον
Συμπράξεις για την προστασία δασών και οικοσυστημάτων
Συμπράξεις για την τοπική απασχόληση και την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού
Συμπράξεις για την κοινωνική φροντίδα ηλικιωμένων και κοινωνικά αδύναμων ομάδων πληθυσμού
Συμπράξεις οποίες προβλέπονται και από ειδικά πιλοτικά Ευρωπαϊκά Προγράμματα τα οποία όμως δεν εξελίσσονται στην χώρα μας σε πολιτικές για τους Δήμους.
Συμπράξεις σημαίνει ότι μπορούν να συμβάλουν στις επενδύσεις και οι άμεσες ομάδες ωφελουμένων.
Η ανάγκη που προκύπτει από την οικονομική κρίση και οι δυνατότητες που προσφέρει η μεταρρύθμιση με το σχέδιο “Καλλικράτης” είναι η ευκαιρία για την σωστή και ορθολογική διαχείριση των πόρων υπάρχουν για την “Κοινωνική Οικονομία” στην χώρα μας να βρουν καλύτερα τον κοινωνικό διάλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου